วัดการ้อง

ต.ห้วยชัน อ.อินทร์บุรี จ.สิงห์บุรี

วัดการ้อง ถือเป็นวัดเก่าอีกวัดหนึ่ง ได้ชื่อตามหมู่บ้าน สันนิษฐานว่าน่าจะเชื่อมโยงหรือเกี่ยวข้องกับวัดสะเดา เนื่องจากมีศิลปะที่คล้ายคลึงกัน โดยเฉพาะการนำถ้วยชามสังคโลกมาประดับไว้ที่อุโบสถ และอยู่ในโซนอาณาบริเวณลำแม่ลาด้วยเช่นกัน

ตามประวัติระบุว่า ก่อสร้างมาราวๆ พ.ศ. 2245 หรือประมาณ 316 ปีมาแล้ว น่าจะอยู่ในยุคปลายสมัยสมเด็จพระเพทราชา ต่อเนื่องถึงสมัยของสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 (พระเจ้าเสือ) แห่งกรุงศรีอยุธยา ถือว่าเป็นวัดที่เก่ามากแห่งหนึ่งของจังหวัดสิงห์บุรี แต่เพิ่งมาได้รับวิสุงคามสีมาในราว พ.ศ.2400 โดยทางวัดได้สร้างอุโบสถหลังใหม่ แต่ลักษณะการก่อสร้างแตกต่างจากที่อื่นตรงที่ สร้างบนอุโบสถหลังเดิมที่ชำรุดทรุดโทรม ลักษณะก่ออิฐถือปูน โดยส่วนบน ตั้งแต่หน้าบันใช้วัสดุที่เป็นไม้สักแท้ๆ แกะลวดลายลงรักปิดทอง ช่อฟ้าใบระกาวิจิตรบรรจงมาก ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ฟังว่า เสาของอุโบสถไม่ได้ใช้เหล็กเป็นแกนกลาง แต่เป็นเสาไม้สักทั้งต้น โดยใช้ปูนหุ้มเอาไว้ภายนอกเพื่อเสริมความมั่นคงแข็งแรง

พระประธานในอุโบสถเป็นปูนปั้นปางมารวิชัย แต่มีการลงรักปิดทองทับเอาไว้ ส่วนบริเวณผนังด้านนอก มีการนำเครื่องถ้วยชามสังคโลกมาตกแต่ง (ปัจจุบันเหลือของจริงน้อยมาก เนื่องจากหลุดร่อนและบางส่วนถูกงัดออกไป)

นอกจากนี้ยังมีวิหารมหาอุตม์ ที่คาดกันว่าสร้างในราวปี 2460 มีลักษณะก่ออิฐถือปูน มีช่อฟ้า ใบระกา ทาสีทอง เป็นวิหารที่มีประตูเข้าออกเป็นบานเดียว , เจดีย์ทรงสี่เหลี่ยมยอดบัวตูม ฐานกว้างและสูงเท่ากันคือ 4.20 เมตร สร้างเมื่อปี 2473 , ศาลาการเปรียญ สร้างด้วยไม้ทั้งหลัง แต่ละแผ่น แต่ละท่อนขนาดใหญ่และหนามาก และหอระฆัง สร้างเมื่อปี 2490 ทรงจัตุรมุข ประดับลวดลาย ลงรักปิดทอง ติดกระจกประดับงดงามแวววาว

จุดที่น่าสนใจและไม่ควรพลาดในการเข้ามาสักการะบูชากันก็คือ หลวงพ่อขาว เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย เก่าแก่มาก เนื้อเป็นหินแท้ๆ แต่สีออกขาวนวล(ปัจจุบันทาสีขาวปิดทับ) ซึ่งตามประวัติที่ได้รับการบอกเล่าจากชาวบ้านระบุว่า ได้อัญเชิญมาจากวัดโพธิ์เจดีย์ซึ่งเป็นวัดร้าง ห่างจากวัดการ้องไม่ไกลมากนัก ชาวบ้านย่านนี้ให้ความเคารพนับถือมาก