เผ่าไทกะเลิง

เผ่าไทยกะเลิง กะเลิงเป็นชาวกลุ่มน้อยที่เป็นชาติพันธุ์ ทางภาษากลุ่มหนึ่ง มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง ชนกลุ่มกะเลิงได้อพยพมาตั้งอยู่ในประเทศไทยเมื่อประมาณ 100 ปีเศษ ตั้งแต่มีการปราบเจ้าอนุวงศ์ในรัชกาลที่ 3 และมีการอพยพครั้งใหญ่ในรัชกาลที่ 5 เมื่อเกิดศึกกบฏฮ่อในปี พ.ศ.2416 ปัจจุบันมีชนกลุ่มชาติพันธุ์กะเลิงในประเทศไทย ที่จังหวัดนครพนม สกลนคร กาฬสินธุ์ มุกดาหาร มีถิ่นฐานอยู่ในเขตอำเภอเมืองนครพนม อำเภอท่าอุเทน อำเภอนาแก อำเภอธาตุพนม อำเภอเรณู อำเภอปลาปาก วิถีการดำเนินชีวิตของชาวกะเลิง เหมือนกันชาวอีสานทั่วไป คือ ยึดถือฮีตสิบสอง ครองสิบสี่ วิญญาณ บรรพบุรุษ ผีตาแหก ผีป่า ผีเขา ประเพณีที่ชาวกะเลิง บ้านกรุคุ จัดเป็นงานบุญยิ่งใหญ่คือบุญเผวส (เทศน์มหาชาติ) ซึ่ง 3 ปี จะจัดให้มีขึ้นครั้งหนึ่ง นอกจากนี้ก็มีประเพณีเลี้ยงผีซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี