ปราสาทศีขรภูมิหรือปราสาทบ้านระแงงตั้งอยู่ที่บ้านปราสาท ตำบลระแงง อำเภอศีขรภูมิ ห่างจากตัวเมืองจังหวัดสุรินทร์ประมาณ34กิโลเมตร ตามเส้นทางสุรินทร์-ศรีสะเกษ ถึงบ้านปราสาทเข้าเขตเทศบาลตำบลศีขรภูมิ จะมีเส้นทางเลี้ยวซ้ายเข้าไปอีกประมาณ500เมตร องค์รวมจะประกอบด้วยปราสาทอิฐ5หลัง บนฐานเดียวกัน มีปราสาทประธานตั้งอยู่ตรงกลางล้อมรอบด้วยปราสาทบริวารที่มุมทั้ง4ทิศ ฐานที่ตั้งเป็นศิลาแลงขนาดกว้าง25เมตร สูง1.5เมตร มีคูน้ำ111X125เมตร ล้อมรอบทั้ง4ด้าน และเว้นทางเข้าซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกรูปแบบศิลปะแบบขอม แบบปาปวน และนครวัด แผ่นศิลาทับหลังเหนือกรอบประตูปราสาทหลังประธานสลักเป็นภาพศิวะ นาฏราชสิบกร ทรงฟ้อนรำอยู่เหนือเกียรติมุขภายใต้วงโค้งของลายท่อนพวงมาลัยสลักเป็นภาพพระคเณศวร์ พระพรหม สี่พักตร์ พระนารายณ์ สี่กร และพระนางอุมา บริเวณเชิงเสาประดับผนังที่กรอบประตูด้านสลักเป็นรูปนางอัปสรยืนถือดอกบัว และทวารบาลยืนกุมกระบองจากรูปลักษณะลวดลายสลักปรากฏอยู่บนแผ่นศิลา ทับหลังและเสาประดับผนังปราสาทศีขรภูมิคงสร้างขึ้นในราวกลางพุทธศตวรรษที่17เนื่องในศาสนาพราหมณ์ลัทธิไสวนิกาย(บูชาพระศิวะเป็นใหญ่) ต่อมาสมัยอยุธยาตอนปลาย(พุทธศตวรรษที่22สมัยศิลปะล้านช้าง) มีการบูรณะส่วนยอดของปราสาทหลังทิศตะวันตกเฉียงใต้และบูรณะสังขรณ์ดัดแปลงให้เป็นพุทธสถานจนมาถึงปัจจุบัน

และในปี2555อำเภอศีขรภูมิร่วมกับเทศบาลตำบลศีขรภูมิกำหนดจัดงาน สืบสานตำนานปราสาทพันปีศีขรภูมิขึ้น ภายในงานจัดให้มีกิจกรรมการแสดงนิทรรศการประเพณีวัฒนธรรมของชาวอำเภอศีขรภูมิสัมผัสการจำลองวิถีชีวิตของกลุ่มชาวพื้นเมือง เขมร กูย ลาวตลอดการแสดงของชุมชนต่างๆ เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของจังหวัดสุรินทร์และอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่นให้คงอยู่สืบไป