ประวัติวัดดินดอน วัดดินดอนตั้งอยู่ในเขตตำบลท่าดี อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นวัดที่ตั้งขึ้นมาในสมัยรัตนโกสินทร์ราวแผ่นดินรัชกาลที่ ๓ โดยชาวบ้านท่าดีร่วมกันสร้างเพื่อใช้เป็นสถานที่ประกอบบุญทางพระศาสนา เจ้าอาวาสและพระสงฆ์วัดดินดอนส่วนมากจึงเป็นบรรพบุรุษของชาวท่าดีและเป็นเครือญาติกันในอดีตมีเจ้าอาวาสวัดดินดอนรูปหนึ่งชื่อปาน เป็นพระสงฆ์ที่เชียวชาญวิปัสสนากรรมฐานและวิทยาคม มีพลังจิตและตบะแก่กล้ามีความศักดิ์สิทธิืเป็นที่เลื่องลือกันอย่างมาก

เมื่อสมภารปานมรณภาพแล้ว ชาวบ้านที่ศรัทธาได้สร้างสถูปเพื่อบรรจุอัฐิไว้เป็นที่สักการะบูชา สำหรับสถูปที่บรรจุอัฐิพระสงฆ์แบบนี้ทางภาคใต้เรียกว่าบัว ชาวบ้านจึงเรียกสมภารปานว่า พ่อท่านในบัวและนับถือสถูปหรือบัวที่บรรจุอัฐิของท่านเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิืมาจนกระทั่งทุกวันนี้ ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์ของพ่อท่านในบัวก็เคยแสดงอภินิหารให้ชาวบ้านได้พบเห็นกันบ่อยๆ ใครมีเรื่องเดือดร้อนหรือทุกข์ยากอะไรก็จะพากันมากราบไหว้ขอความช่วยเหลือจากพ่อท่านในบัวอยู่เสมอๆท่านจึงได้รักษาการอยู่จนถึง พ.ศ.๒๔๗๕ จึงได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดดินดอน พอปีถัดมา พ.ศ.๒๔๗๖ ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะหมวด พ.ศ.๒๔๗๙ ได้เป็นกรรมการศึกษาฝ่ายสงฆ์พอถึงวันที่ ๑ มีนาคม ๒๔๘๐ ก็ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญษบัตรที่พระครูสุนทรดิตถคณี เมื่อถึงปี พ.ศ.๒๔๘๑ ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูสุนทร วัดดินดอน นอกจากจะมีความรู้ด้านพระปริยัติธรรมและการบริหารการปกครอง ท่านยังรอบรู้ในวิทยาคมและเชี่ยวชาญวิปัสสนากรรมฐานท่านหนึ่งของเมืองนครศรีธรรมราชในยุคนั้น ท่านได้จัดสร้างวัตถุมงคลมาตั้งแต่ก่อนสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ และก็สร้างมาเรื่อยตามแต่จะมีโอกาสจนกระทั่งมรณภาพ วัตถุมงคลของท่านมีหลายชนิด เช่น รูปเหมือน พระเครื่องเนื้อดินเผา เครื่องรางของขลัง ตะกรุด ผ้ายันต์ และลูกอม เป็นต้น แต่ที่สร้างชื่อเสียงให้กับท่านมากที่สุดก็คือ เครื่องรางของขลังคาดเอวพระครูสุนทร วัดดินดอน