ประวัติหมู่บ้านขุนน้ำจอน
เดิมชาวบ้านได้อพยพมาจากประเทศลาวเดินทางเข้ามาพักอยู่บริเวณบ้านห้วยป๋อในปัจจุบัน จากนั้นไม่นานก็อพยพมาอยู่ทางทิศใต้ของบ้านห้วยลั๊วะหรือทางทิศเหนือของหมู่บ้านในปัจจุบัน แต่อยู่ได้ไม่นานก็เกิดโรคระบาดในหมู่บ้าน จึงย้ายขึ้นไปอยู่ที่สูงกว่าที่เดิมแต่ต่อมาก็มีเหตุต้องย้ายอีก เพราะว่ามีเสือมาไล่กัดชาวบ้านจึงได้ย้ายมาอยู่ที่ ๆ ตั้งหมู่บ้านปัจจุบัน แล้วตั้งชื่อว่าขุนน้ำจอน บ้านขุนน้ำจอนมีหมู่บ้านสาขา 2 หมู่บ้าน ดังนี้
๑. บ้านห้วยลั๊วะ
บ้านห้วยลั๊วะ เป็นหมู่บ้านสาขาของบ้านขุนน้ำจอน มีผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านเป็นผู้นำหมู่บ้าน ประชาชนในหมู่บ้านเป็นชาวเขาเผ่าถิ่นมีภาษาพูดเป็นของตนเองคือภาษา ลั๊วะ ซึ่งได้อพยพมาจากประเทศลาวและได้แยกย้ายจากกลุ่มที่มาด้วยกันมาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่ปัจจุบันนี้แต่ต่อมาได้เกิดสงครามขึ้นประชาชนจึงได้อพยพไปอยู่ที่อำเภอปัวและได้เข้าร่วมกับคอมมิวนิสต์เมื่อสงครามสงบลงประชาชนจึงได้เข้ามามอบตัวกับทางการและได้อพยพเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านห้วยคันนาแต่ไม่มีพื้นที่ทำกินจึงได้ย้ายกลับมาอยู่ในหมู่บ้านบ้านเดิมในปัจจุบัน
๒. บ้านป่าก๋ำ
ชาวบ้านป่ากำ ได้อพยพมาจากบ้านห้วยป๋อ ตำบลบ่อเกลือเหนือ เมื่อร้อยกว่าปีที่ผ่านมาโดยที่ชาวบ้านที่มาทำไร่บริเวณนี้เห็นว่ามีความอุดมสมบูรณ์ดีจึงได้รวมกันตั้งบ้านเรือนขึ้นเริ่มแรกมี 3 ครอบครัว โดยการนำของ นายหมื่น ใจปิง ต่อมามีคนอพยพมาเพิ่มเติมจนขยายเป็นหมู่บ้านใหญ่ และมีชาวบ้านบางส่วนอพยพไปอยู่ที่ บ้านน้ำแพะ ตำบลบ่อเกลือใต้
398 
