จำปาดะไร้เมล็ด คือจำปาดะพื้นเมืองทั่วไปแต่เกิดการกลายพันธ์จากมีเมล็ดมาเป็นเมล็ดลีบ เรียกกันติดปากว่า จำปาดะไร้เมล็ด ถูกค้นพบเมื่อประมาณปี ๒๕๒๐ ที่บ้านมุนี อำเภอสะบ้าย้อย
ต้นกำเนิด จำปาดะไร้เมล็ดเกิดขึ้นต้นแรกที่บ้านเลขที่ ๘ บ้านมุนี หมู่ที่ ๔ ตำบลจะแหน อำเภอสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา อยู่ในบริเวณป่าไผ่หลังบ้านใกล้กับถนนสาย ๔๐๘๕ (สะบ้าย้อย-กาบัง) ผู้ใหญ่บ้าปัจจุบัน และผู้ขยายพันธ์จำปาดะไร้เมล็ดขาย พอสืบสาวประวัติความเป็นมาได้ว่า ต้นจำปาดะที่ไร้เมล็ดนี้ เดิมมีเมล็ดเหมือนจำปาดะทั่วไป เจ้าของเดิมชื่อว่า โต๊ะยาวอ หรือนายยะวอ เดสะโสะ (เกิดปี ๒๔๖๒ เสียชีวิต –๒๕๒๙) คาดว่าจำปาดะต้นนี้ นายสาเมาะ บิดา ของนายยาวอเป็นคนปลูก และใช้เป็นที่ล่ามช้างจนถูกช้างเสียดสีทำให้ล้มลง ต่อมาได้แตกแขนงที่โคต้นขึ้นมา ๒ กิ่ง กลายเป็นต้นใหม่ ๒ ต้น ส่วนต้นเดิมถูกตัดให้สั้นลงเหลือแต่ตอ เมื่อต้นใหม่ออกผลก็กลายพันธ์เป็นลักษณะดี คือ เมล็ดลีบ แต่ยังไม่มีใครรู้ ต่อมาประมาณปี ๒๕๒๐ มีผู้ค้นพบโดยบังเอิญเมื่อเจ้าหน้าที่ รพช. ที่มาทำถนนสาย ๔๐๘๕ ได้ไปเก็บกินก็ทำให้ทราบว่าเป็นเมล็ดลีบ แรกๆชาวบ้านเรียกว่า “จำปาดะโต๊ะยาวอ” ตามชื่อเจ้าของ ต่อมาเมื่อปี ๒๕๓๒ มีการจัดงานเทศกาลผลไม้จำปาดะ มีการประกวดจำปาดะดังกล่าวแต่ก็เรียกกันว่าจำปาดะไร้เมล็ด ถ้านับอายุถึงปัจจุบันประมาณว่า จำปาดะต้นกำเนิดก่อนกลายพันธ์อายุไม่ต่ำกว่า ๑๐๐ ปี ส่วนต้นใหม่ (กิ่ง) ที่ให้ผลกลายพันธ์คาดว่าอายุประมาณ ๕๐ ปี ขณะนี้ยังให้ผลอยู่เกือบทุกปี
เจ้าของปัจจุบัน นางสาวฮาสือนะ บูลัด อายุ ๓๓ ปี ๒๕๕๕ ซึ่งเป็นหลานนายยาวอ
ลักษณะผล ผลโตขนาด ๓-๑๐ กิโลกรัม/ผล ผิวค่อนข้างเรียบ (หนามตื้น) และมีก้านยาวกว่าจำปาดะทั่วไปที่มีเมล็ด ผลสุกเก็บได้นาน ๑ สัปดาห์ กลิ่นไม่แรงเนื้อเหลือง หวานหอม เมล็ดลีบ