ลอบปูหรือเชงเลงปู เป็นเครื่องดักสัตว์น้ำประเภทปูโดยทั่วไป จะเป็นรูปทรงกระบอก อีกด้านหนึ่งเป็นทางเข้า มีงารูปทรงกรวย ๑ – ๒ งา ลอบปูนี้ ทำด้วยไม้ไผ่ซี่เล็กยาว ๗๕ – ๑๐๐ เซนติเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๒๖ – ๒๘ เซนติเมตร และเส้นผ่าศูนย์กลางที่ปลายกรวยของงาประมาณ ๕ – ๙ เซนติเมตร ความห่างของซี่ไม้ไผ่ที่บุประมาณ ๒ – ๓ เซนติเมตร เสียบเหยื่อปลาไว้ที่กลางลอบ ลอบปูจะวางเป็นราวๆ ละประมาณ ๒๐ ลอบ ห่างกันประมาณ ๕ เมตร จะทำการกู้ลอบวันละ ๑ – ๒ ครั้งวัสดุและอุปกรณ์๑. ไม้ไผ่ เป็นชนิดใดก็ได้ แต่ที่นิยมทำจะใช้ไม้ไผ่ลำมะลอก เพราะเมื่อลำต้นแก่ จะมีความเหนียว แข็งแรง และคงทนกว่าไม้ไผ่ชนิดอื่นๆ๒. ไม้เถาคันทรง ( เป็นไม้เลื้อย ลำต้นมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๓ – ๕ เซนติเมตร )๓. เลื่อย๔. เชือกไนล่อน๕. มีดขอวิธีการทำ๑. เลือกไม้ไผ่จากกอ โดยเน้นการเลือกไม้ไผ่ที่ค่อนข้างแก่ สังเกตจากลำต้นจะออกสีเหลือง นำไม้ไผ่ที่เลือกไว้ มาเลื่อยตามขนาดที่ต้องการ ( ๗๕ – ๑๐๐ เซนติเมตร )๒. ผ่าไม้ไผ่ด้วยมีดขอ แบ่งออกเป็นซี่เล็กๆ ตามขนาดที่ต้องการ๓. เหลาไม้ไผ่ให้มีลักษณะกลม เรียบ ลื่น ไม่ขรุขระ และวัดจุดกึ่งกลางของไม้ไผ่แต่ละซี่ไว้๔. นำไม้ไผ่ที่เหลาเสร็จเรียบร้อยแล้ว มาเริ่มถักเป็นผืนลอบ โดยใช้เชือกขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๐.๕ เซนติเมตร โดยมัดเชือกกับไม้ไผ่ที่ละซี่ จนได้ขนาดความยาวตามต้องการ ( ประมาณ ๑๖๘ เซนติเมตร ) ทั้งหมด ๕ แถว เพื่อให้เกิดความคงทน และเหลือปลายเชือกของแต่ละแถวไว้ประมาณ ๓๐ เซนติเมตร เพื่อนำมาผูกเป็นทรงกระบอก โดยดั้งเดิมจะใช้หวายเป็นตัวถัก แต่ปัจจุบันใช้เชือกเนื่องจาก หวายหายาก๕. เมื่อได้ผืนลอบตามขนาดที่ต้องการแล้ว จะมีวิธีการมัดลอบให้เป็นรูปทรงกระบอก โดยนำปลายทั้ง ๒ ด้านมาชนกัน แล้วถักพันด้วยเชือกที่เหลือไว้ของปลายในแต่ละแถวให้ได้ทรงของลอบเป็นทรงกระบอก๖. การทำโขนง (ตัวบังคับรูปทรงของลอบ ลักษณะเป็นวงกลม ทำด้วยไม้เถาคันทรงหรือหวาย หรือไม้เถาที่มีความเหนียว และยืดหยุ่นสามารถคดงอได้โดยไม่หักหรือแตก) โดยนำไม้เถาคันทรงมาดัด ให้เป็นรูปวงกลม พอที่จะใส่ในตัวลอบที่มัดเป็นทรงกระบอก ให้ขนาดพอดีกัน โดยใส่ทั้งหมด ๓ วง คือ ด้านบน ด้านล่าง และส่วนกลาง ( ในส่วนแรก จะใส่ตรงส่วนกลางก่อน ส่วนบนจะมัดติดกับ “งา” ซึ่งเป็นปากทางสำหรับปูหรือปลาเข้า ส่วนล่างจะมัดติดกับฝาปิด โดยทั้ง “งา” และฝาปิด จะทำในขั้นตอนต่อไป ) แล้วใช้ไม้ไผ่ที่เหลาไว้เป็นแผ่นแบนบาง ขดเป็นวงกลมประกบกับโขนงด้านนอกของลอบ แล้วใช้เชือกมัดไม้ไผ่ขนาบโขนงและตัวลอบติดกันให้แน่น ( ใช้เงื่อนตะกุดเบ็ดในการมัด )๗. การสาน “งา”๗.๑ ผ่าไม้ไผ่เป็นซี่เล็กๆ ความยาวประมาณ ๗๐ – ๘๐ เซนติเมตร ใช้มีดขอเหลาให้เรียบ กลม ให้ได้ปริมาณเพียงพอต่อการสานงา ๑ ลูก๗.๒ การบิดงอซี่ไม้ไผ่ โดยนำไม้ไผ่มาทาด้วยน้ำตาลละลายน้ำ แล้วนำไปลนไฟ จะช่วยทำให้บิดงอได้ง่ายขึ้น๗.๓ นำซี่ไม้ไผ่ที่บิดแล้ว มาวางเรียงทีละอัน ใช้เชือกมัดขาให้ติดกัน แล้วนำซี่ไม้ไผ่ชิ้นอื่นๆ มาต่อกัน แล้วมัดด้วยเชือกตามวิธีการข้อ ๗.๓ ไปเรื่อยๆ จนได้ขนาดตามต้องการ โดยจะมัดเชือก ๒ แถว๘. การเข้างาจากผืนงาที่สานแล้ว จับปลายทั้งสองข้างมาประกบติดกัน และจับขางาแต่ละข้างมาไขว้กัน เสร็จแล้วนำไปมัดติดกับโขนง เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว นำไปติดกับด้านบนของลอบ๙. นำ “งา” ที่ทำเสร็จแล้ว มามัดยึดติดกับตัวลอบ และใช้ไม้ไผ่ขนาบด้านนอก เพื่อเพิ่มความแข็งแรงอีกชั้นหนึ่ง๑๐. การทำฝาปิดลอบ๑๐.๑ นำไม้ไผ่มาเหลาเป็นแผ่นบางๆ มัดติดกับโขนง ๒ แถว โดยมัดในแนวเดียวกัน ให้ได้ขนาด ๒ ใน ๓ ส่วนของโขนง๑๐.๒ นำไม้ไผ่ที่เหลาแล้วอีกส่วนหนึ่ง มามัดยึดติดกับไม้ไผ่ส่วนแรก ให้เต็มช่องว่างในส่วนที่เหลือ๑๐.๓ นำไม้ไผ่ที่เหลาอีกส่วนหนึ่งมามัดในแนวนอน โดยยึดติดกับไม้ไผ่ส่วนแรก ( แถวล่าง , ดังภาพ ) ให้เต็มช่องว่างในส่วนที่เหลือ ซึ่งส่วนนี้ เราเรียกว่า “จับปิ้ง” โดยจะสามารถยกขึ้น ใช้ปิด – เปิดลอบได้๑๑. นำฝาปิด ที่ทำเสร็จแล้ว มามัดยึดติดกับตัวลอบ และใช้ไม้ไผ่ขนาบด้านนอก เช่นเดียวกับการใส่ “งา”๑๒. การทำที่ใส่เหยื่อล่อ นำไม้ไผ่ที่เหลือมาตัดเป็นท่อน ความยาวประมาณ ๒๐ - ๓๐ เซนติเมตร โดยตัดให้เหลือข้อไม้ไผ่ไว้ด้านล่างสุดด้วย หลังจากนั้น ใช้มีดขอบากส่วนเหนือข้อให้เป็นช่องพอที่จะใส่เหยื่อได้