วัดกะพังสุรินทร์ สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๔๔๐ เป็นที่ดินบริจาคโดยเจ้าเส คหบดีในละแวกนั้น เดิมชื่อ วัดกะพัง เนื่องจากพื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ชายเนินเตี้ย ๆ ลาดเอียงจากทิศเหนือไปสู่ทุ่งนาอยู่ใกล้หนองน้ำ ที่เรียกว่า “สระกะพัง” ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นวัดกะพังสุรินทร์ ตามชื่อพระยาสุรินทราชา (นกยูง วิเศษกุล) สมุหเทศาภิบาลมณฑลภูเก็ต ผู้ปรับปรุงสระกะพังให้เป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ อุโบสถที่ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานเป็นสถาปัตยกรรมฝีมือช่างท้องถิ่น โครงสร้างเป็นเสาไม้ ฝาก่อด้วยอิฐโบกปูน หลังคา ๒ ชั้น พระประธานในอุโบสถนำมาจากพุทธคยา ประเทศอินเดีย เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๙ วัดกะพังสุรินทร์ได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกฐานะเป็นพระอารามหลวง ชั้นตรี เมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๗ ปัจจุบันเป็นที่อยู่ของพระเถระชั้นผู้ใหญ่ถึง ๒ รูป คือ พระพรหมจริยาจารย์ เจ้าคณะใหญ่หนใต้ เจ้าอาวาสวัดกะพังสุรินทร์ และพระราชวรากร เจ้าคณะจังหวัดตรัง

วัดกะพังสุรินทร์ ขึ้นทะเบียนเมื่อวันที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๔๒