ผ้าขิด“ลายตะขอสลับเอื้อ”จังหวัดอำนาจเจริญมีแหล่งกำเนิดที่บ้านคำพระ ตำบลคำพระ อำเภอหัวตะพาน จังหวัดอำนาจเจริญ มีประวัติอันยาวนาน เป็นชุมชนดั้งเดิมชนชาวลาวที่อพยพจากหนองบัวลำภู มาตั้งรกรากแถบบริเวณนี้หลากหลายชุมชน เป็นแหล่งแสดงออกซึ่งศิลปวัฒนธรรมอันเลื่องชื่อ คือผ้าขิดอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

“ผ้าขิด”เป็นผ้าทอมือที่มีการประยุกต์ลวดลายมาจากหมอนขิด ที่เชื่อว่าเป็นของสูง
จึงนิยมใช้ในโอกาสสำคัญ ไม่นิยมมาทำเครื่องนุ่งห่ม หรือส่วนร่างกายต่ำกว่าเอวลงมา ผู้ใช้ฝ้ายลายขิด
ถือเป็นมงคลแก่ตนเอง มีลายผ้ามากถึง 72 ลาย “ตะขอ”คือไม้ที่มีช่วงปลายงอ สำหรับเกี่ยวครุหรือถังสำหรับตักน้ำจากบ่อ หรือวัสดุที่มีลักษณะงอ ไว้สำหรับเกาะ เกี่ยว แสดงถึงความสามัคคีปรองดอง“เอื้อ”คือรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ที่ซ้อนกันสามชั้นเป็นลายนูนหมายถึง ความเอื้อเฟื้อ ความเอาใจใส่ มีน้ำใจดังนั้นผ้าขิด“ลายตะขอสลับเอื้อ”จึงมีความหมายว่า มีความเอื้อเฟื้อ สามัคคี เกาะเกี่ยวเหนียวแน่นกันเป็นความหมายที่ดี ผู้ใช้ฝ้ายลายขิด ถือเป็นมงคลแก่ตนเอง

เมื่อวันที่ พ.ศ.2537 จังหวัดอำนาจเจริญได้ส่งเสริมให้มีการส่งผ้าทอย้อมสีธรรมชาติ เข้าร่วมประกวดผ้าทอมือย้อมสีธรรมชาติของศูนย์ศิลปาชีพบางไทร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา “ลายตะขอสลับเอื้อ” เป็น 1 ใน 72 ลาย ที่ได้รับโล่รางวัลพระราชทานชนะเลิศ เมื่อวันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ 2537 ซึ่งถือเป็นความภาคภูมิใจของชาวจังหวัดอำนาจเจริญ และได้ยกย่องให้เป็นผ้าประจำจังหวัดอำนาจเจริญ