ศาลเจ้าพ่อเปงจานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำอำเภอรัตนวาปี

มีตำนานเล่าว่าเมื่อ 50 ปีก่อนมีการทำลายเสมาหินทิ้งลงแม่น้ำโขง แต่ยังมีเสมาหินขนาดใหญ่เหลืออยู่ชิ้นหนึ่งที่เหลือรอด ที่ชาวบ้านเรียกว่า “เจ้าพ่อเปงจาน” มีอายุอยู่ในยุคทวาราวดี พุทธศตวรรษที่ 12 ที่ฐานมีอักษรปัลลวะอินเดียจารึกไว้ซึ่งยังมีร่องรอยของเมืองโบราณอยู่ทั่วบริเวณริมแม่น้ำโขงเป็นแนวยาวถึง 10 กิโลเมตร เมื่อลองขุดลึกลงไปใต้บริเวณนี้เพียงไม่กี่นิ้วก็พบซากกองอิฐกองอยู่มาก สันนิษฐานได้เลยว่าน่าจะเป็นเมืองโบราณขนาดใหญ่ ชื่อว่า เปงจานนครราชปัจจุบันประดิษฐานอยู่ภายในบริเวณที่ทำการ นิคมสร้างตนเองโพนพิสัยหรือ ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดหนองคาย