เสนางคนิคม เป็นชื่อเมืองที่มีประวัติความเป็นมาในการตั้งเมือง เมื่อก่อนคนที่มาตั้งเมืองเสนางคนิคม คือผู้คนที่มาจากภูไท ชาวบ้านที่มาอาศัยอยู่ที่นี้ มีลูกสาวสองคน ชื่อ นางพิมและนางพา ความงามของนางทั้งสองคน ลือทั่วบ้านทั่วเมือง ชาวบ้านชาวเมืองอยากเห็นความงามของสองนางนี้ เลยได้พากันมาส่องนางทั้งสอง จึงเป็นที่มาของคำว่า “ส่องนาง”คำว่า “ส่องนาง”คือ “การแอบดู” พอเรื่องนี้ทราบถึงเจ้าเมืองอยู่มนฑณอุบลราชธานี เจ้าเมืองจึงเดินทางมาดูนางทั้งสอง และเห็นถึงความงามของสองนางตามคำเล่าลือ จึงได้ขอตัวสองนาง เข้าไปเพื่อรับใช้ในเมือง เลยเป็นที่มาคำว่า “เสียนาง”ซึ่งภาษาผู้ไทเรียกว่า “เสนาง”

“เมืองสองนาง เด่นดังข้าวจี่ ดีล้ำพลุตะไลผ้าไหมลายขิด วิจิตรภูโพนทอง ชื่อก้องกลองยาว” คำขวัญอำเภอเสนางคนิคม ผู้ออกแบบผ้าทอได้มีแรงบันดาลใจมาจากคำขวัญฯ และต้องการสร้างเอกลักษณ์ของพื้นถิ่น จึงเกิดการสร้างสรรค์ผ้าทอลายสองนาง ให้เป็นที่รู้จักของสังคมมากขึ้น